امروزه آموزش به عنوان يكي از مكانيزم هاي اصلي توسعه منابع انساني د رحوزه سازمان ها و بنگاه هاي اقتصادي مورد توجه بسياري از صاحبنظران ومسئولين و مديران آموزش قرار گرفته است. آنچه بويژه در سازمانها، و بنگاه هاي بزرگ از اهميت فراواني، برخوردار است جهت گيري فعاليت هاي آموزشي به سمت ديدگاه هاي سيستمي و نگرش هاي استراتژيك مي باشد كه ضرورت آن با توجه به شرايط نوين جهاني، فن آوريهاي پيچيده، سرمايه دانش و تغيير در مشاغل دو چندان مي نمايد.
تلفيق و تمركز نگرش سيستمي و جهت گيري استراتژيك با كاركردهاي اصلي سياست گذاري ، برنامه ريزي و اجرا و ارزشيابي آموزشي چرخه آموزش در سازمان ها را هدفمند ، عقلايي، پويا و انعطاف پذير مي نمايد.
از اين رو اين مقاله با ارائه يك ديدگاه يا مدل مفهومي سعي دارد عناصر و مولفه هاي اصلي كه در راهبري آموزش در سازمانها به عنوان يك كاركرد سيستمي و استراتژيك كه پيوندهاي ناگسستني با ديگر كاركردهاي سازماني دارد را مورد بررسي و توجه قرار دهد.
ارزيابي
آسيب شناسي
فرآيند جذب و بکارگماري
فرآيند آموزش و بهسازي
3
اختراعات
k
6.8
کنفرانس‌ها
k
1.9
کارگاه شغلی
k
3.3
شغل‌ها
k
6.7
جزوات
k
3.4
نویسندگان
253
انتشارات
k
2.7
کاربران
This is an animated dialog which is useful for displaying information. The dialog window can be moved, resized and closed with the 'x' icon.
These items will be permanently deleted and cannot be recovered. Are you sure?
