ابهامات گوناگونی در زمینه رابطه خلاقیت با خود پنداره و به طور کلی عوامل موثر برخود پنداره وجود دارد و به راحتی نمی توان به شناسایی تاثیر متغیرهای مختلف به خصوص خلاقیت بر خود پنداره تاکید نمود این گونه ابهامات در شخصیت ، سلامت عمومی و بهداشت و روانی کاملاً مشهوداست.
پژوهشگران اعتقاد دارند باید مسیر نوینی را در آزمون این نظریه ها دنبال کرد و حیطه های تاثیر گذار را درنظر گرفت. با وجود ابهامات بسیار در شناسایی عوامل
موثر بر خود پنداره می توان همان طور که گفته شد به رویکردهای متفاوتی توجه نموده و سازه خودپنداره را از ابعاد گوناگون بررسی نمود. یکی از این ابعاد که در هاله ای از ابهامات قرار دارد به عامل خلاقیت معطوف است. بنابراین با توجه به این که ابهامات گوناگونی در زمینه اثرات عامل خلاقیت بر خود پنداره وجود دارد و به خوبی نمی توان به شناسایی وضعیت خودپنداره دست یافت تحقیق حاضر به عنوان گامی در راستای پاسخگویی به ابهام فوق بوده و مسئله تحقیق را در حیطه خلاء نظری دانش عنوان می کند
