نانولوله‌ي كربني كه از صفحات كربن به
ضخامت يك اتم و به شكل استوانه‌اي توخالي ساخته شده است در سال 1991 توسط ساميو
ايجيما[1] كشف شد. خواص ويژه و منحصر
به فرد آن ازجمله مدول يانگ[2] بالا و استحكام كششي خوب از
يك طرف و طبيعت كربني بودن نانولوله‌ها (به خاطر اين كه كربن ماده‌اي است كم وزن،
بسيار پايدار و ساده جهت انجام فرايندها كه نسبت به فلزات براي توليد ارزان‌تر مي‌باشد)
باعث شده که در دهه گذشته شاهد تحقيقات مهمي در كارايي و پرباري روش‌هاي رشد
نانولوله‌ها باشيم..یکی از بهترین راه ها برای
پراکنده کردن نانو لوله ها عامل دار کردن آنها به صورت فیزیکی و شیمیایی آنهاست،که
در این پروژه به آن می پردازیم و در نهایت با روش هایی که ذکر می شود راه های
تشکیل کامپوزیت های پلیمر/نانو لوله کربنی مورد بررسی قرار می گیرد.
[1] Iijima
[2]
Young’s modulus
