تأمين اجتماعي در نظام بين المللي , از جمله ي حقوق اساسي انسان ها شناخته شده است و هر کس به عنوان يک عضو جامعه حق تأمين اجتماعي دارد و مجاز است به وسيله مساعي ملي و همکاري بين المللي, حقوق اقتصادي, اجتماعي و فرهنگي خود را که لازمه رشد و نمود آزادانه شخصيت اوست با در نظر گرفتن سازمان و منابع هر کشور به دست آورد. . از اين رو تأمين اجتماعي و جنبه هاي حمايتي آن به عنوان حق هر يک از افراد اجتماع شناخته شده است و همه ي جامعه ها صرف نظر از نوع سيستم اقتصادي و سياسي, آن را به عنوان يک ضرورت اجتماعي تلقي کرده اند. در اين تحقيق به بر رسي تطبيقي نظام تامين اجتماعي در ايران و در ميثاق حقوق بشر پرداخته خواهد شد
