یکی دو سالی است که واژه «سلاح های غیر کشنده» که گاهی نیز از آن با عناوین «تکنولوژی های کمتر کشنده» و یا «ناتوان ساز» یاد می شود ـ وارد فرهنگ اصطلاحات نظامی شده و به طور روز افزونی در این زمینه مطالبی در نشریات تخصصی نظامی و حتی نشریات غیر تخصصی به چاپ می رسد. طرفداران تکمیل و بکارگیری این سلاح ها معتقدند که با بکار گرفتن آنها یکی از رویاهای بسیار کهن نظامی، یعنی شکست دشمن، بدون نیاز به کشتن او، به حقیقت می پیوندد. در ضمن، این سلاح ها کاربردهای فراوانی در زمینه برخوردهای پلیسی و سرکوب شورش نیز دارند.
ترکیب این توانایی های بالقوه که بازار گسترده و پرسودی را برای شرکتهای سازنده تسلیحات نوید می دهد ـ به ویژه در زمان کاهش مستمر بودجه های نظامی در کشورهای غربی در دوران پس از جنگ سرد ـ و تلاش نیروهای مسلح غربی و به ویژه آمریکا در حفظ دیوان سالاری گسترده نظامی خود و نیز شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بر این کشورها و حساسیت آنها در برابر تلفات جنگ، همگی دست به دست یکدیگر داده و تلاش در زمینه تکمیل چنین سیستم هایی را گسترش داده اند.
در این نوشتار، ضمن اشاره ای کوتاه به تعریف «سلاح های غیر کشنده» ، به انواع تکنولوژی های موجود و یا در دست تکمیل و نیز به برخی ملاحظات درباره آنها اشاره خواهد شد
