و « شکوه و عظمت » به معنای « فره » از دو حرف « فرهنگ » در بين متونی که از گذشته های دور به ميراث رسيده است، کلمه
دانش و » و وقار برگرفته شده است و در متون فارسی پهلوی به معنای « سنگينی » و « کشيدن » به معنی « سنگ » از ريشه اوستايی « هنگ
آمده است. « دانايی
به کار « تمدن ٢ » را مترادف با « فرهنگ ١ » تحولا ت ديگری به خود می بيند. تايلور « فرهنگ » اما در حوزه زبان انگليسی مفهوم
دانش، دين، هنر، قانون، اخلاقيات، آداب و رسوم، و هرگونه توانايی و » گرفت . او معتقد است فرهنگ کليت در هم تنيده ای است که از
«. عادتی که آدمی به عنوان عضو جامعه به دست می آورد تشکيل می شود
