در اين پژوهش، در وهله‌‌ي اول تلاش شده است تا در سطح کلي و ملي به بررسي وضعيت سرمايهي اجتماعي و رابطه‌‌ي آن با توسعهي اقتصادي در ايران پرداخته شود، سپس گونه‌‌هاي مختلف سرمايهي اجتماعي و شاخص‌‌هاي توسعهي اقتصادي براي هر استان به طور جداگانه محاسبه مي‌‌شود، آن گاه اين پرسش در ميان خواهد آمد که ميان گونه‌‌هاي مختلف سرمايهي اجتماعي و توسعه چه نوع رابطه اي وجود دارد، آيا در يک مقياس کلي، سرمايهي اجتماعي، نقش مثبتي در توسعهي اقتصادي ايفا مي‌‌کند يا پيامدهاي منفي براي توسعهي اقتصادي دارد؟ در سطح استانها نيز همين پرسش پيگيري شده است.
به طور خلاصه، مي‌‌توان گفت که پرسش محوري اين پژوهش عبارت از اين است که آيا بين سرمايهي اجتماعي و گونه‌‌هاي مختلف آن در سطح کشور و در سطح استان‌‌هاي مختلف از يک سو و ميزان توسعهي اقتصادي از سوي ديگر رابطه‌‌ي معناداري وجود دارد يا نه؟ و آيا اين رابطه مثبت است يا منفي؟
از سوي ديگر، اهميت انجام اين پژوهش به اين دليل است که در اين حوزه، فقر اطلاعاتي وجود دارد لذا ضرورت انجام پژوهش‌‌هاي مختلف و بررسي زواياي پيدا و پنهان سرمايهي اجتماعي و ارتباط آن با پديده-هاي مختلف اجتماعي از جمله توسعه، بسيار احساس مي‌‌شود. اين پژوهش براي اولين بار است که در ايران به اين شکل و با استفاده از مدل معادلات ساختاري و در سطوح مختلف توسعه انجام مي‌‌پذيرد، لذا اميد است برخي از زواياي پنهان موضوع مورد کند و کاو قرار گيرد و به پيشرفت و تسريع فرآيند توسعه در ايران مدد رساند.
در حقيقت انتظار مي‌‌رود که انجام پژوهش در مورد سرمايهي اجتماعي از يک سو به گسترش نظري در اين حوزه کمک رساند و ادبيات نظري و مفهومي آن را غني نمايد و از سوي ديگر به صورت کاربردي و انضمامي، منجر به حل مشکلات و پاسخ به پرسش‌‌هايي در مورد توسعهي اقتصادي، انحرافات اجتماعي و تسهيل کنش‌‌هاي اجتماعي گردد.
