در این تحقیق با هدف توسعه هر چه بیشتر مبادله الکترونیکی دادهها (EDI) و همچنین تجارت الکترونیک و تامین زیرساخت ملی آن¬ها در کشور سعی بر آن بوده است تا زیرساخت EDI در گمرک جمهوری اسلامی ایران مورد آزمون و بررسی قرار گیرد از آنجا که بکارگیری EDI در هیچ سازمانی بدون وجود آن در سایر شرکای تجاری (سازمانهای مرتبط با گمرک ج.ا.ا) امکان پذیر نیست، لذا، در این تحقیق لازم بود تا زیرساختهای EDI و تجارت الکترونیک در خود گمرک و همچنین برخی از سازمانهای مرتبط با گمرک ج.ا.ا که نقشی در روند فعالیت EDI داشته¬اند، که عبارتند از بانکها و بیمهها نیز مورد بررسی قرار گیرند. در این تحقیق از روش مطالعه کتابخانهای (Best practice) و سند پژوهی برای گردآوری اطلاعات مقدماتی استفاده شده، ابزار جمع آوری اطلاعات مراجعه به اسناد و مدارک مربوط به گامهای 37 گانة پیاده سازی EDI در کشوری مجری طرح، مصاحبه با افراد متخصص و کارشناس در این زمینه و تهیه پرسشنامه بوده است.
به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون T-test، آزمون ویلکاکسون و آزمون فریدمن استفاده شده است و در نهایت با تجزیه و تحلیل اطلاعات فوق، و انجام آزمونهای آماری، برخورداری یا عدم برخورداری گمرک و سازمانهای همجوار با آن از نظر استفاده از زیرساختهای EDI، تجارت الکترونیک و همچنین تأثیر آن¬ها در روند پیشرفت امور مشخص شد.
سرانجام این نتیجه حاصل شد که در گمرک و سازمانهای همجوار با توجه به فرضیه اصلی زیر ساخت آموزشی و فرهنگی لازم برای توسعه EDI و تجارت الکترونیک وجود دارد ولی زیر ساخت قانونی لازم هنوز به مرحلة اجرائی نرسیده و زیر ساخت فنی لازم هنوز ایجاد نشده است، در انتها سه فرضیة فرعی مبنی بر اینکه EDI وتجارت الکترونیک سبب افزایش سرعت، کاهش هزینه وافزایش دقت انجام امور بانکی و بیمه گمرک و مودیان آن می¬شود تائید شدند.
