این پروژه در فرمت ورد و به صورت کامل ارائه می گردد. در ادامه مقدمه این تحقیق آورده شده استمقدمهنگاهی اجمالی به هنر ایران باستان نشان
می دهد که نقوش دوران کهن، برگرفته از آیین ها، باورها و رسومی است که در طی قرون
متمادی ویژگی های منحصر به فرد خویش را حفظ کرده است. اگر رجعت به گذشته و اخذ
آنچه با فرهنگ و شرایط امروزی سازگار است، مطابق با اصول انجام پذیرد، آنگاه
گنجینه ی عظیمی از آثار ناشناخته ی فرهنگ و تمدن ایران آشکار می گردد که نه تنها
در تقویت هنر بومی مؤثر خواهد بود، بلکه نیازهای جامعه ی هنری امروز را برآورده
ساخته و حتی می توان به رواج آن در میان سایر ملل نیز امید داشت. در این بین، آنچه
اهمیت دارد استفاده و کاربرد آگاهانه ی این ذخایر است، چرا که در غیر این صورت
صدمات جبران ناپذیری به پیکره ی آن وارد خواهد شد.
شاخه های جدید هنری چون طراحی صنعتی،
سینما، عکاسی، گرافیک
و انیمیشن، اگرچه ریشه در غرب دارند، اما این نمی تواند جوایز تقلید صرف از
الگوهای غربی باشد. گرافیک
از جمله رشته های هنری است که نقش مهمی در ارتباط میا ن دنیای هنر و توده ی مردم
دارد. امروزه اهمیت گرافیک
در رشد، توسعه و اطلاع رسانی مؤثر به جامعه ، درحدی است که از میان تبلیغات محیطی
و فضای گرافیکی موجود
می توان به خصوصیات جامعه پی برد. از این رو هنرمندان ایرانی در طی سال های اخیر
با الهام از نقوش و هنر اصیل ایرانی دریافته اند که می توان با تلفیق گرافیک و هنر بومی به زبان
جدیدی دست یافت که این زبان به شناسنامه ی آثار ایرانی تبدیل شود.اگر نقوش به
عنوان یکی از منابع مهم طراحان نشانه
(
آرم و لوگو ) در نظر گرفته شود، می توان نقوش ایرانی را از حیث زیبایی، سادگی و
مفاهیم عمیق درنوع خود منحصر به فرد دانست. ارتباط تنگاتنگ انسان و طبیعت در عهد
کهن و دقت و موشکافی در محیط زندگی، موجب شکل گیری نقوش متنوع انسانی، گیاهی،
جانوری و هندسی گردیده که هر کدام حاوی معانی خاص و ژرفی از فرهنگ زمانه ی خویش
هستند. این مقاله سعی دارد به بررسی نشان های ایرانی و چگونگی استفاده ی طراحان از
آن نمادها بپردازد.
