باتوجه به
کاربرد وسیع نانوذرات اکسید روی در پزشکی، مواد آرایشی، صنعت مرغداری، صنایع
نساجي، خودروسازی و غیره، بررسی پاتولوژی آن ها ضروری بنظر می رسد.
اندازه
كوچك نانو ذرات سبب ايجاد خواص مهم و مفيد در صنايع مي گردد اما اندازه بسیار کوچک
آنها و تجمع نانوذرات در بافت های بدن مي
تواند موجب به خطر انداختن سلامتي انسان نیز بشود. در این مطالعه اثر نانو ذرات
اكسيدروي در غلظت های مختلف به بر بافت کبد رت های ماده نژاد ویستار در 4 گروه 7
تایی مورد بررسی قرار گرفت.
روش ورود نانوذرات به صورت گاواژ در گروه های یک تا
چهار به ترتیب با مقادیر 5، 50، 100 و500میلی گرم برکیلو گرم وزن بدن به مدت 15
روز بود. پس از طی مدت آزمایش غلظت آنزيم هايآلانين آمينوترانسفراز ،آنزيم
آسپارتات آمينوترانسفرازو آلكالین فسفاتاز شده اندازه گیری شد. نمونه های کبد نیز
جداسازی شده و از لحاظ آسیب های پاتولوژی مورد به روشPaired Samples Statisticsمورد آنالیز قرارگرفت .
بررسی غلظت سرمی آنزیم ها در گروه های
تجربی نشان داد که با افزایش میزان اکسید روی ورودی، میزان آنها
حدود دو برابر افزایش می یابد. در گروه های آزمایشی 1 و 2 (غلظت پایین) آسیب های
بافت کبد بیشتر به صورت آپوپتوز خفیف تا متوسط، و در گروه های 3 و 4 (غلظت بالا)
آسیب بیشتر به صورت هپاتیت پورتال و آپوپتوز متوسط تا شدید مشاهده گردید. پرخونی
بافت کبد در تمام گروه ها مشاهده گردید. در چند مورد هپاتیت نکروتیک کانونی و
تغییر چربی کبد دیده شد.
نتایج بدست آمده
نشان می دهد نانوذرات اکسید روی در مدل حیوانی سمی بوده و اثرات مخرب کبدی مشاهده
شد. لذا پیشنهاد می شود که این نانوذره در صنایع با ملاحظات بهداشتی بکار رود و
همچنین ارزیابی سلامت افراد شاغل در این صنایع ضروری می باشد.
