در این پژوهش رابطه بین سبکهای مقابله ای با سلامت روان مورد بررسی قرار گرفت . هدف اصلی پژوهش حاضر، تبیین سلامت عمومی بر حسب سبکهای مقابله کارآمد ( مسأله مدار ) و ناکارآمد ( هیجان مدار منفی ) در گروهی از سالمندان معززشاهد بود . دویست و چهل و سه نفر زن و مرد سالمند شاهد (والدین شهید ) از مناطق شرق ، غرب و مرکز شهر تهران در این پژوهش شرکت کردند . از آزمودنیها خواسته شد ، مقیاس سبکهای مقابله ای بیلینگز و موس و مقیاس سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر را تکمیل کنند .برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص ها و روشهای آماری شامل گرایش مرکزی و توزیع نمره ها و همچنین در تحلیل آماری از روش تحلیل رگرسیون خطی ساده استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد که بین سبکهای مقابله کارآمد( مسأله مدار و شناختی) و سلامت روان همبستگی مثبت و معنادار و بین سبکهای مقابله ناکارآمد( هیجانی و اجتنابی) و سلامت روان همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. و سبکهای مقابله ای کارآمد و ناکارآمد میتوانند واریانس متغیرهای سلامت روان را به صورت معنی دار تبیین کنند. یعنی سبکهای مقابله کارآمد با افزایش سلامت روان و سبکهای مقابله ناکارآمد با کاهش سلامت روان سالمندان شاهد همراه است .
