بي ترديد جهان امروز از ويژگيهاي خاصي برخوردار است؛ تغيرات پرشتاب، جابجايي شديد در قدرت، پيچيدگي‌هاي فزاينده، رقابت روز افزون و پيشرفت‌هاي سريع علمي و تكنولوژي از ويژگيهاي بارز جهان امروز است. اما شايد آنچه بيش از همه در موج چهارم زندگي بشر يعني عصر دانايي نمود پيدا كرده ،اهميت دانش است كه به عنوان عامل تعيين كننده موفقيت در سطوح تعيين كننده قدرت و ثروت جوامع است، مديريت دانش به مهمترين وظيفه جوامع و سازمان‌هاي درون آنها تبديل شده است. سازمان‌هايي كه به طور موثر اقدام به كسب، خلق، انتقال دانش و استفاده از دانش براي اصلاح و بهبود فعاليت ها و عملكرد خود مي‌كنند. مديريت دانش شيوه جديدي براي تفكر در مورد سازمان و تسهيم منابع فكري و خلاقانه سازمان است. مديريت دانش به تلاش‌هايي اشاره دارد كه به طور سيستماتيك براي يافتن، ساماندهي و قابل دسترسي نمودن سرمايه‌هاي فكري سازمان و تقويت فرهنگ يادگيري مستمر و تسهيم دانش در سازمان صورت مي‌گيرد. در چنين شرايطي، توجه مديران به مقوله
دانش، كاركنان دانشي و سرمايه‌هاي فكري به پيش شرط بقا و موفقيت سازمان‌ها تبديل شده است.
اين شرايط انگيزه محقق را جهت انجام اين پژوهش را با عنوان «بررسي رابطه فرهنگ سازماني پژوهشگاه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با استراتژي مديريت دانش فراهم آورد.
